+ نوشته شده در سه شنبه بیست و هشتم اردیبهشت ۱۳۸۹ ساعت 12:48 توسط علی
|
پاک و منزه خدایی که شب را برای خفاش ها چون روز روشن و زمان به دست آوردن روزی قرار داد و روز را چون شب تار،زمان آرامش و استراحت آن ها انتخاب فرمود و بال هایی از گوشت برای پرواز آن ها آفرید... این بال هایی از گوشت برای پرواز آن ها آفرید... این بال ها چون لاله گوش اند؛بدون پر و رگ اصلی... . نه آنقدر نازک که درهم شکنند و نه چندان محکم که سنگینی کنند. مادرها پرواز می کنند؛در حالی که فرزندانشان به آن ها چسبیده اند... فرزندان از مادرانشان جدا نمی شوند تا هنگامی که اندام آن ها نیرومند شود و بال هایشان قدرت پرواز پیدا کند و بدانند راه زندگی کدام است... پس، پاک و منزه است پدید آورنده هر چیز که بدون الگوی بر جای مانده از دیگری،همه چیز را آفرید. بخش هایی از خطبه 155 نهج البلاغه
